Bron: Noordhollands Dagblad - Editie Schagen - Voorjaar 2007
DANKZIJ VADERS BROMMERTJE KON DUO WIL BUITER SAMEN OPTREDEN
Warmenhuizen - Piet Gildemeijer (57) uit Heerhugowaard was vijftien jaar oud toen hij samen met de toen 26 jaar oude Wil Buiter (nu 68) uit Warmenhuizen een duo vormde, maar het leeftijdsverschil maakte voor beide mannen niets uit. Leeftijd zit immers tussen de oren.
Wil is alweer enige tijd geleden gestopt met optreden. Op z'n veertigste zette hij min of meer een punt achter zijn carrière als beroepsmuzikant, om vervolgens op zijn gemak af te bouwen tot hij vijftig was. In die periode speelde hij ook nog zo'n zes jaar in De Parttimers. Tot drie jaar geleden bestierde hij in het dagelijks leven een kippenfarm bij zijn woning.
Piet is nog steeds actief in het muziekwereldje. Alhoewel hij eerlijk toegeeft dat het nu zijn tijd is om het iets rustiger aan te doen. Samen met Dirk Langendijk maakt hij na Duo Wil Buiter zeven jaar deel uit van De Mascotteboys.
Wil Buiter is geen onbekende in de muziekwereld en richtte onder meer samen met Henk Geels de Rocking Four op. Gedurende een korte periode speelde Wil zowel bij de Rocking Four als in zijn eigen duo. Duo Wil Buiter dateert overigens van 1964. De naam werd zeventien jaar lang gevoerd, maar het duurde een paar jaar voor Wil vast met Piet ging optreden.
Organist Wil was op zoek naar een drummer met wie hij op bruiloften en partijen kon optreden. Na met een paar muzikanten gespeeld te hebben, werd hij op Piet gewezen. ,,Het klikte tussen ons en we hebben het altijd goed met elkaar kunnen vinden. Toen we uit elkaar gingen, is dat in overleg gegaan. Ik had hem ruim op tijd verteld dat ik op mijn veertigste wilde afbouwen.''
Opvallend is dat beide mannen van huis uit timmerman waren. In die dagen was het tenslotte nooit verkeerd om iets achter de hand te hebben. In de praktijk kwam het er echter op neer dat dit werk niet te combineren was met de enorme hoeveelheid optredens.
Piet was net als Wil gek van muziek. ,,Dat werd gestimuleerd van huis uit.'' Zijn vader bracht hem op het brommertje weg als we ergens moesten spelen. In Amsterdam volgde hij drumles bij IJf Blokker. Maar eerlijk is eerlijk. ,,Het werd een stuk eenvoudiger toen ik achttien was en mijn eigen rijbewijs had'', voegt Piet toe.
Via de ether volgde het duo de top twintig om zo bij te blijven. ,,Ik had een bandrecorder bij de radio staan om op te nemen'', zegt Wil. ,,Op vrijdagmiddag was er Hollands Allerlei met Chiel Montagne.''
Ook vond zo al de eerste selectie plaats. ,,Tegenwoordig kan je alle muziek zelf maken met een synthesizer, maar dat was in de jaren zestig nog niet mogelijk. Wij moesten ons dus eerst afvragen of we bepaalde liedjes konden brengen. Een heleboel gitaargroepen vielen af.''
De zang in het Nederlands was geen probleem, maar andere talen was Wil niet machtig. Dat had een probleem kunnen zijn, als de mensen om Engelstalige liedjes vroegen, maar hij ging daar op creatieve wijze mee om, zodat ook Elvis en Fats Domino op het repertoire stond. ,,Ik schreef de teksten op zoals ik ze hoorde en daar repeteerde ik op. Niemand viel over de uitspraak. Ooit stonden we drie maanden achter elkaar in De Boei in Egmond aan Zee, waar dus heel veel Duitsers kwamen. Wij wisten ons daar te redden met een Rudi Carrell-Duits. Dat werd dus gewoon gepikt, tot onze verbazing.''
Nou voelden ze het publiek altijd goed aan, volgens Wil. ,,Het juiste nummer op de juiste plaats'', voegt hij toe. Piet: ,,Je moest zacht kunnen spelen als de situatie dat vroeg. Ook als je voor een oudere mensen speelt die hun vijftigjarig huwelijksfeest vieren, maar van wie het gehoor wat minder is.''
Harddraverij
In Schagen was het duo een graag geziene gast. Tijdens harddraverij, Paasvee en kermis waren Wil en Piet altijd present. Lange dagen waren het. Van 11 tot zeven en na een pauze weer van acht tot half twee 's nachts. Dan was het een grote kunst om niet dronken te worden, want uit het publiek kreeg je geregeld wat aangeboden.''
Bron Noordhollands dagblad begin jaren zeventig.
