Update 12 januari 2010
Formatie Flashlight 1984- 20 kilo later.
Hoi ik ben Hanna Boin-Schmaltz en ik heb een reunie met mijn bandleden van de formatie Flashlight uit 1984, georganiseerd na 25 jaar.
Flashlight is na lang zoeken en wisselingen een band geworden die in de jaren 1984 t/m eind 86 bruiloften en partijen draaiden. Die jaren waren gevuld met allerlei bandjes, en je moest je best wel waarmaken en je prijzen mochten niet te hoog zijn.
Wij hebben veel dingen gedaan voor niks of voor weinig om naamsbekendheid te krijgen.
Dat was toch altijd leuk en spontaan. En meestal zagen wij het als een tryout voor nieuwe nummers en natuurlijk om extra werk te krijgen.
Wij waren geen superband , maar we hadden lol in ons werk, en is dat toch niet het belangrijkste?
Lands End eigenaar Rob Boel wilde een diner dansant organiseren op de zondagmiddag, en vroeg ons of wij dat voor 250 gulden wilden doen. Dat was 50 gulden de man , en dan speelde je de hele middag. Tis niet het succes wat Rob ervan verwachtte, maar wat hebben we een plezier gehad.
Wethouder van Looschool hield een fancyfair en de opbrengst was ten bate van schoolspullen of zoiets. Dus wij waren weer paraat. Groot stuk papier op de grond en de nummers die we speelden stonden daarop geschreven. Voor 1 gulden speelden we dan dat nummer. Blue Bayou hebben we op een gegeven moment afgeplakt, mijn hemel !!!!!!!!
Natuurlijk niets verdiend, maar er wel een optreden aan overgehouden.
Ed Pach vertrok als eerste na een kerstoptreden in Lands End. Hij kon terecht bij de Shannaband en dat betekende meer uitdaging en meer werk voor hem. En elke muzikant gaat daarvoor toch.....
Na 2 jaar vertrokken zowel Nils de drummer en Jan Voeten , om ook elders te spelen.
Ikzelf ging voor drie jaar naar Aruba, maar met heimwee naar mijn band.
In september 2009 begon het idee op te komen om een reunie te starten.
Tegenwoordig is dat niet moeilijk om te zoeken, want je googeld en je vind.
Op 12-12-09 was het zover. Ik had ze bij elkaar en we zouden (natuurlijk)in Lands End, elkaar weer zien. We hebben nooit meer contact met elkaar gehad.Wat was het leuk en vreselijk gezellig. Mijn jongens waren opeens mannen. Ik scheelde zo'n 8 jaar met ze. We hebben het natuurlijk over de bandtijd gehad, maar ook wat we nu deden. Zes uur lang hebben we gekletst en er is geen stilte gevallen. Ed doet nog wat met muziek en Jan en Nils zijn ook nog actief in een band. Martin van Rossem is fysiotherapeut geworden en ikzelf zing nog af en toe met de Binnenband, die ook mijn md hebben gemaakt.
Een muzikant blijft je altijd in je hart. En dat is toch geweldig.Ik kan elke band aanraden om een reunie na 5/10 of 25 jaar te organiseren, want het is zó vreselijk leuk.
Als laatste hebben we een foto gemaakt met de zelfde opstelling als 25 jaar geleden.
Gaaf was het. Een aanrader voor andere bands.
groetjes Hanna