In jaren '00 groeide melodieuze rock band A Day’s Work tot een naam in het Nederlandse clubcircuit. Dit door overtuigende optredens in Paradiso, Melkweg, Elysee Montmartre (Parijs), op Parkpop en door lovende recensies. Kenmerkend voor de band was de energieke podiumpresentatie, sterke zang, een krachtig gitaargeluid en pakkende melodieuze nummers. In de media is A Day's Work vergeleken met bands als Muse en U2 in de jaren ’80.
Optredens
A Day’s Work heeft meer dan 100 keer opgetreden in binnen- en buitenland en verzorgde voorprogramma’s voor bands als Snow Patrol (UK), Racoon, Golden Earring, Riverside (PL) en Living Colour (USA). Marillion (UK) heeft A Day’s Work meerdere keren persoonlijk gevraagd mee te gaan op Europese tournee. Ook mocht de band een optreden verzorgen op het Marillion Weekend 2007.
Met het nummer ‘Welcome Home’ van de CD ‘A Home In The Rain‘ hadden ze drie weken lang de meest aangevraagde plaat uit de KINK 40 op het landelijke radiostation KINK FM. Eerder stonden ze ook weken lang in de KINK 40, maar toen met de single ‘Here I am’. Hierdoor heeft de band veel airplay en fans gekregen.
Discografie
Op 1 september 2006 heeft A Day’s Work zijn nieuwe full-length album ‘A Home In The Rain’ uitgebracht in de Benelux via DAWA Records en Suburban Distribution. De plaat staat vol met krachtige rocksongs, pakkende melodieën, opzwepende new-wave georiënteerde liedjes en een prachtig akoestisch nummer waarop ook This Beautiful Mess zanger Arjen van Wijk zijn steentje bijdraagt. ‘A Home In The Rain’ is opgenomen in Dufry Studio, Amsterdam door René de Vries, gemixt in Mailmen Studio, Utrecht door Martijn Groeneveld en gemasterd door Alan Ward (Lou Reed, Urban Dance Squad, Zita Swoon) in Electric City, Brussel.
A Day’s Work debuteerde met de CD ‘Above and Within’ in 2002 gevolgd door de EP ‘drowning in what I believe’ in 2004. Met beide albums wist de band veel indruk te maken bij publiek en pers. De band hield op met bestaan na een afscheidsshow op 22 oktober 2010.
Links
Myspace
Facebook
Soundcloud
Live beelden afscheidsshow 22/10/2010
Recensie CD 'A home In The Rain' 2005
Bij deze Alkmaarse vijfmansformatie overheersen vooral de gitaren. Wouter ( bas), Colin ( drums), Maarten ( gitaar), Len ( toetsen) en Paul Glandorf ( vocals) vormen de bandleden. Ze brachten onlangs een nieuwe cd uit maar verloren ook hun drummer en bassist, die op toernee gingen met de Amerikaanse zanger Keith Caputo. In 2010 viel de band uiteen.
Stijl: Rock/emorock/alternatief
Wat: cd
Label/Eigen Beheer: DAWA Music/Suburban
Na het gevarieerde debuut 'Above And Within' en de ep 'Drowning In What I Believe' is het tijd voor het tweede album van A Day's Work. De release werd wat vertraagd vanwege de zoektocht naar een geschikt label. Dat lijkt een goede beslissing te zijn geweest, want met de contracten bij DAWA en Suburban doet de band een flinke stap richting grotere naamsbekendheid.
We waren erg benieuwd naar de muzikale lijn die de Alkmaarders zouden volgen, nadat op 'Drowning…' duidelijk voor een emo-georiënteerd geluid was gekozen. Om die vraag meteen te beantwoorden: 'A Home In The Rain' kan gezien worden als een logisch vervolg op die ep. Alle nummers vallen nog steeds in het emo-genre, waarbij de af en toe stevige rock de boventoon voert. De invloeden van Marillion en ook Coldplay zijn evident, maar een aantal gitaarpartijen (vooral in 'Welcome Home') laat ook opvallende verwijzingen zien naar de Canadese groep Rush. De eerste zeven tracks vormen het meest samenhangende deel van de plaat. In de laatste drie tracks wordt nog wat meer variatie gezocht, getuige bijvoorbeeld het bijna naar metal smakende 'Open Up My Eyes'. A Day’s Work heeft echter duidelijk haar niche gevonden in heerlijke luistersongs en gebalanceerde rockers. Vooral opener 'A New Line' en de goed gekozen single 'Welcome Home' getuigen van enorme potentie. Het album sluit af met de prachtige, breekbare ballad 'My Sad Day Ends', met een mooie gastrol voor this beautiful mess-vocalist Arjen van Wijk.
Het vele touren (waaronder natuurlijk de prachtige voorprogramma’s voor Marillion) heeft de Alkmaarders duidelijk goed gedaan. Tien songs lang horen we een bijzonder hechte, vrij spelende groep muzikanten, met de warme, loepzuivere stem van Paul Glandorf er perfect bovenop gemixt. A Day’s Work heeft het zeldzame talent om gevarieerde songs te schrijven, die toch een coherent geheel vormen en groeien bij de luisteraar. Het liedje staat centraal, maar de arrangementen zijn bij vlagen erg spannend. Ieder bandlid heeft de ruimte genomen om smaakvolle en leidende partijen te spelen, waardoor elke song lang blijft boeien.
Geen kritiekpunten dus? Nou, nee! Er staat geen enkele vuller op het album, dat is zonder meer een knappe prestatie. De productie is prima, het artwork en ook de website zijn mooi op elkaar afgestemd. Dit is een album wat het nog wel eens ver kan schoppen in de bekende eindejaarslijstjes. We kunnen alleen maar hopen dat de grote media deze getalenteerde groep de aandacht geeft die ze verdient. In afwachting daarvan schuilt Muzzy graag in het huisje van A Day’s Work, ook als het niet regent.
De media over de CD ‘A Home In The Rain’
“’t Is dat God de zevende dag uit moest rusten, anders had Hij vast zijn eigen band opgericht. Maar niet getreurd, A Day’s Work neemt die honneurs vol verve waar.”
“Volkomen begrijpelijk waarom Marillion de Alkmaarse band A Day's Work uitkoos om maar liefst driemaal het voorprogramma te verzorgen tijdens de Europese Not Quite Christmas Tour.”
OOR
“IJzersterk”. “Absoluut een droomdebuut!”
Live XS
“A true masterpiece”
www.melodic.net
“Dé zomerschijf van 2006”
Metalfan.nl
“Strong guitar plays and beautiful vocals. Ready for a take off to international record stores!”
www.fishcomcollective.net
“These ten songs are pretty strong and if you like to do deep listening this album is the perfect drug. I like it a lot!!!”
www.daredevil.de
“Catchy, catchy, catchy.”
“Hurry now rush to a store and buy this album!”
www.dprp.net
4/5
Metal Hammer
9/10
www.prog-nose.org
Live beelden van de tour met Marillion in 2007
A day's work tijdens de Marillion Tour Istres France
Marillion en A day's work
Recensie EP Remember the unknown 2010
A Day’s Work presenteert zichzelf in het promotiemateriaal als zaakwaarnemende God: “’t Is dat God de zevende dag uit moest rusten, anders had Hij vast zijn eigen band opgericht. Maar niet getreurd, A Day’s Work neemt die honneurs vol verve waar.”. Hiermee legt het de lat een tikkeltje hoog. De Alkmaarse band die sinds 2002 in vele voorprogramma’s het publiek opzweepte mag dan een energieke, veelzijdige EP gemaakt hebben met Remember the Unknown, op de top van het kunnen zijn ze zeker nog niet.
Dat hoeft echter ook nog niet, want uit een bandreport van enkele maanden geleden blijkt dat de band inmiddels al bezig is met een album dat deze EP gaat opvolgen. Hierbij wordt genoemd dat een goede Nederlandse producer aan de knoppen draait. Op Remember the Unknown horen we echter al goede zaken. Zanger Paul Glandorf is de stuwende factor van A Day’s Work. Op deze EP laat hij horen zowel kaas te hebben gegeten van Muse op 'Fade' als de progrock een warm hart toe te dragen op ‘Remember'. Het is dan ook niet raar dat de band al voorprogramma was van Snow Patrol en Marillion. Ook op songs zoals ‘Wasting the Dawn’ maakt de band een krachtige indruk. Eigenlijk zijn de vijf nummers snel voorbij en blijf je zelf met piepende oren achter.
De eerste indruk die ik van de band krijg is erg sterk. Toch zal vooral het album dat hierop volgt het verschil gaan maken tussen een goede locale band en een band van wereldklasse. Dit zal dan ook zeker nog niet het laatste zijn dat over de energieke rock van A Day’s Work geschreven is.
De media over A Day’s Work live
“Verrassender waren de prestaties van A Day's Work. Ook deze band kon stevig uitpakken, al waren de nummers wel een stuk opener van karakter; de hoekige ritmes en de inbreng van samples, scratches en geluidseffecten bij zang en gitaar zorgden ervoor dat de melodieuze, emotionele rock van deze jongens uit Alkmaar van opener “Realm of the moon” tot afsluiter “Silence due” bleef boeien.”
Fret
“A Day's Work groeit door het aantal optredens en is een zeer goed geoliede machine. Vanaf de eerste minuut maakt de band indruk met haar emorock. De duidelijke en mooie zangstem van Paul Glandorf draagt het hele optreden. Afwisseling tussen harde en zachte nummers brengen dit optreden tot een zeer hoog niveau.”
www.musicfrom.nl
“Een verrassend, vernieuwend en origineel geluid (…) Alles gedragen door prachtige zang en inventieve effecten op de gitaren en drums.”
Alkmaarsche Courant