The Scorpions in Bergen , boven op Bello !
Unieke kleurenfoto uit 1965, gemaakt door een van de leden van Rita & the Golden Five uit Enkhuizen, die samen met the Scorpions optraden ergens in de Kop van Noord-Holland.
Als je de naam Scorpions noemt wordt dat meestal geassocieerd met een Duitse heavy metal band of een illuster Brits trio wat in 1961 een instrumentaal singeltje uitbracht. Dit artikel gaat echter over de Britse beatgroep The Scorpions, afkomstig uit Manchester, die gedurende 1964-1967 een glansrijke carrière maakte in Holland en lange tijd Bergen aan Zee als verblijfplaats had. De band werd begin 1964 geformeerd door zanger Peter Lewis, met Tony Briley op basgitaar en Mike Delaney op drums. Twee neven, Tony en Rodney Postill op resp. solo- en slaggitaat maakten het gezelschap compleet. Gedurende de Britse 'beat boom' was er een gigantische concurrentie strijd tussen de bands onderling , en hoewel the Scorpions een keer speelden in de befaamde Cavern Club in Liverpool, lukte het niet echt om door te breken. Net zoals vele andere bands vertrokken the Scorpions naar Duitsland om werk te krijgen. Dat lukte redelijk en op een vrije dag tijdens een toertje kwamen ze terecht in Zuid-Limburg en zagen daar een aanplakbiljet met een aankondiging voor een talentenjacht in Heerlen. Min of meer voor de grap deden ze mee en kwamen zo onder ogen van Addy Kleingeld, de programmaleider van platenmaatschappij CNR, die ze meteen aanbod deed om een plaat uit te brengen. De band kwam onder contract van promotor Jan Vis ( oorspronkelijk afkomstig uit Blokker ) en werd meteen door het land gestuurd om te spelen. In augustus 1964 verscheen de eerste single: een cover van Chuck Berry's Bye bye Johnny', met Rip it up op de b-kant, maar dat maakte vooralsnog weinig indruk op het platenkopende publiek. De band bleef echter hangen aan de 'rock & roll' stijl en in november van datzelfde jaar kwamen er nog twee singles uit , Some other guy en Just one look, een Hollies cover en hoewel dat ook geen hits werden, deden deze platen wel recht aan hun energieke live-shows , waar ze al gauw om bewonderd werden door het Nederlandse publiek.
Eind 1964 verliet bassist Tony Briley de band. Rodney Postill ging toen bas spelen, Tony switchte van sologitaar naar slaggitaar en Terry Morton kwam als nieuwe sologitarist de band versterken. Daarvoor speelde hij in bands als Wayne Fontana & the Mindbenders en The Country Gentlemen. De volgende keus voor een nieuwe single werd een up-tempo bewerking van een liedje van Fats Domino, Hello Josephine, waarmee de band eindelijk doorbrak en een enorme hit scoorde. In februari 1965 kwam de single de Top 40 binnen en verbleef daar maar liefst 33 weken ( ! ), waarvan 13 weken in de Top 10, en de plaat had een piek op nummer 2. The boys uit Manchester haden het nu gemaakt in Holland en het was bijna onmogelijk om een opvolger te vinden voor Hello Josephine. Het volgende plaatje was het zelfgeschreven Ann Louise, een melodieuze ballad, maar dit singletje bracht het slechts tot de 36ste plaats en bleeft niet langer dan 2 weken in de Top 40. Al snel daarna verscheen de eerste LP van de band met als titel Hello Josephine , met daarop alle uitgebrachte singles en werd gereleased in de z.g. Hartewens-Serie.
Begin 1965 was er alweer sprake van een bandwisseling. Drummer Mike Delaney verliet de groep en zijn plek werd ingenomen door Ian Lucas, ook afkomstig uit de band van Wayne Fontana. Er werd zelfs een heel album opgenomen waarvan het nummer "Greensleeves" als nieuwe singel werd gekozen. Deze uitvoering werd in Duitsland gekaapt door the Lords uit Berlijn die er in ee dikke hit mee scoorden in de Heimat. Alles liep dus op rolletjes totdat bleek datde werkvergunningen waren verlopen, wat betekdne dat the Scorpions rechtsomkeer konden maken naar Manchester. Drie leden, Tony Postill, Rodney Postill en Terry Morton verlieten daarop de band. Zanger Peter lewis weigerde om te stoppen met de band en haal drie nieuwe musici binnen de gelederen: Graham Lee, Dave Vernon en Roy Smithson. deze 'new look' Scorpions vertrokken in September 1965 wederom naar Holland om zich te vestigen in bergen ( Noord-Holland). Op 12 september was de band meteen al te zien in het haagse beatfestijn' Tiener Top Show'met oa.. ook de Golden Earrings.
Daarna werden de werkzaamheden aan het nieuwe album 'Climbing the charts' voortgezet, dat een echte R&B - feel zou hebben, geheel in de stijl van the Rolling Stones en the Pretty Things. Van dit album werd de single 'So mystifying / Hey little girl 'op de markt gebracht maar deze kon het succes van eerdere releases niet evenaren. In november 1965 verscheen "Baby baby balla balla', wat een 17de plaats op de Hitparade noteerde, gesteund door andere versies van Chubby Checker & de Maskers, the Sorrows en the Renegades.
Begin 1966 was er weer narigheid over de verblijfsvergunningen en kon de groep voor de tweede keer haar biezen pakken richting Manchester. Drummer Ian Lucas bleef echter in Holland en sloot zich aan bij de Alkmaarse Marks met oa. Willem Schoone. Met deze band maakte hij twee singels in Oostenrijk (!). Hij werd vervangen door Tommy Unthank. Midden 1966 keerde de band weer terug en vestigde zich in Hotel Benelux te Wernhout. Jan Hesseling. de eigenaar van het hotel, werd hun nieuwe manager. In Juni1966 werd de singel "Sweet and lovely" uitgebracht maar deze deed niet veel. De Scorpions werden echter stevig gepromoot door muziekbladen als Hitweek en Kink en traden veelvuldig op door het hele land. September 1966 verscheen de singel 'Stand by me' maar flopte. Ook het album wat daarna uitkwam 'Keep in touch' werd geen hit. Begin 1967 verliet bassist Dave Vernon de band om te worden opgevolgd door ene Jim. Deze bezetting werd na vijf weken voor de zoveelste keer het land uitgezet omdat de werkvergunningen al lang waren verlopen. Dat betekende het einde van de band. Zanger Peter Lewis kreeg een baan als taxichauffeur en de rest van de band zwermde uit naar andere Manchester bands.
Nederland vergat the Scorpions echter niet. in 1984 werd de band uitgenodigd om een tournee te maken door Holland. Op 2 Januari 1985 overleed zanger Peter Lewis echter aan kanker. De jaren daarna werd er diverse malen weer een nieuwe 'Scorpions' versie van stal gehaald om hier en daar een toertje te doen. Najaar 2008 gaf de band - nu bestaande uit Graham Lee, Ian Lucas, Tom Morgan en Roy Smithson nog een spetterend optreden in Zaandam. Ik sprak toen kort met drummer Ian Lucas, die zich nog heel enthousiast uitliet over the Marks.
George Evers , maart 2009
Hier onder volgt een aanvulling van beat-kenner Rick Hagestein op bovenstaande gegevens. Belangrijk genoeg om in zijn geheel op te nemen in dit overzicht. ( d.d. 2 september 2009 )
Hallo George,
De discografie van The Scorpions klopt niet helemaal. Aan de hand van de releasenummers kun je eigenlijk de volgorde al aflezen. Ik heb een tijdje in de jaren '90 een Scorpions Homepage gerund (maar er was geen interesse voor....) en heb toen wat research gedaan. Ik heb o.a. contact gehad met Terry Morton (gitarist van de Scorpions) en de dochter van producer Addy Kleingeld (die naast The Scorpions ook Gert Timmerman deed!). De eerste zes singles van de band zijn tegelijk opgenomen in eind juli of begin augustus 1964 in de Telefunken-studio in (West-)Berlijn. Er werden 12 nummers opgenomen die in maart 1965 verzameld werden op de lp "Hello Josephine" (CNR Hartewens Serie GA 5000). In een krampachtige poging van CNR om een "beat-hit" te krijgen werden de singles vlak na elkaar uitgebracht, zodat ze elkaar eigenlijk beconcureerden. Op een gegeven moment werden er zelfs drie singles in een tijdsbestek van evenzovele weken uitgebracht. CNR plugde deze singles hardnekkig in een kwartiertje "needle time" dat op Radio Veronica werd ingekocht genaamd "Platenpalet" (elke maandag om 17.45 u.) waarin uitsluitend CNR-releases werden gedraaid (Scorpions, Manuela, Ronny, Spotnicks, etc.).
Aan de hand van de Muziek Expres jaargang 1964 en de complete set Hitwezen (Willem van Kooten) kwam ik 10 jaar geleden voor de Scorpions Homepage al tot de volgende opsomming van de eerste 6 singles. Dit overzicht komt niet helemaal overeen met de discografie in het boekje bij de dubbel-cd "The complete recordings" (Hunter Entertainment), maar ik heb Harry de Jager van Hunter destijds gesproken en "zijn" discografie is gebaseerd op die van Bert Bossink van The Fabulous Sounds Of The Sixties en niet op gegevens uit de CNR-archieven (Harry werkte in de jaren '60 voor CNR). En zelfs Bert maakt(e) wel eens een foutje. Ik ga er dus van uit, dat dit het juiste lijstje is (keine Gewährleistung!)
Ann-Louise / Baby back now (CNR UH 9740) werd oorspronkelijk in 1964 uitgebracht (hoewel het pas een hitje werd in mei 1965).
So mystifying / Hey little girl (CNR UH 9785) is van de tweede bezetting (lp Climbing the charts) en werd uitgebracht in 1965 (niet in 1964).
Alle CNR-singles bleven tot 1967 op bestelling verkrijgbaar (tot die tijd nooit "deleted", dus behielden hun oorspronkelijke release-nummer), hoewel de hoeskleurtjes nog wel eens wisselden. Om alle hoesvariaties van The Scorpions in het bezit te krijgen moet door de verzamelaar een stevige hypotheek op de villa in 't Gooi genomen worden. Jullie vermelden sommige singles zowel in 1964 als in 1965, maar de release-nummers zijn heztelfde. Deze singles werden dan ook niet opnieuw uitgebracht, ze werden alleen met een hoesvariatie opnieuw geplugd. maar soms werd ook tijdens het hitleven van een single de kleur van de hoes veranderd. Het was allemaal nogal willekeurig.
Triv: Verwarrend is, dat (net als de Amerikaanse Beatles singles) de A- en B-kant op de achterkant van het fotohoesje omgedraaid waren. Zo vermeldt de achterkant van de hoes van "Ann-Louise" bovenaan "Baby back now" zodat het kan lijken alsof dat de A-kant was.
De single Hello Josephine / Ann-Louise (Sky TSI 4808) is een heropname uit 1978 die door Telstar (Johnny Hoes) in de jaren '80 opnieuw werd uitgebracht. Dat was volgens mij in 1984 (en niet 1987 zoals vermeld op jullie site), want in '84 deden The Scorpions hun laatste toernee hier met Peter Lewis. Hij overleed begin 1985 en daarmee waren The Scorpions (voorlopig) historie. Oorspronkelijk was deze Telstar opname in 1978 uitgebracht als Killroy KS2726KF.
Triv: Bassist Tony Briley verliet de band niet, hij werd eruit gezet omdat er met hem geen land te bezeilen was. Hij wilde zich niet aan de "dress code" van de band houden en was vaak dronken. Van Briley is na 1964 niets meer vernomen (evenals van drummer Mike Delaney).
The Scorpions kwamen in juli 1964 naar Nederland. Hun werkvergunningen liepen in januari 1965 af en bij gebrek aan platensucces besloot de band er mee op te houden. De leden zochten allemaal een baantje. Toen de band vanwege de stijgende belangstelling voor "Hello Josephine" in april 1965 werd uitgenodigd om op het Blokker Festival te spelen hadden alle leden dan ook korte koppies met haar. Zanger Peter Lewis werkte inmiddels bij een wedkantoor als "bookie". Na het op de TV uitgezonden optreden in veilinghal "Op hoop van zegen" in Blokker (berucht door de show die The Pretty Things tijdens het festival ten beste gaven) steeg "Hello Josephine" naar de top van de hitlijsten (in juni 1965 nr. 2 in de Veronica Top 40, op 1 bij o.a. Tijd Voor Teenagers en Muziek Parade). Ook verscheen "Ann-Louise" plotseling in de lagere regionen van de Top 40.
