De droom was, al dan niet stiekum, wereldberoemd worden. Het streven was gewoon leuke muziek te spelen en daarmee veel mensen te vermaken. In dat laatste slaagden The Spivs begin jaren tachtig. De droom stuitte op de weliswaar begrensde maar toch ook bepaald niet slechte werkelijkheid: vijf jaar wereldberoemd in Noord-Holland.
Begin 1979 duiken ze voor het eerst samen de oefenruimte in . Er onstaat zelfgeschreven repertoire dat kan worden omschreven als als een speelse, swingende vorm van de dan trendy new wave muziek. Met een beetje Magazine en een beetje Nits. De eerste optredens slaan aan en via mond-op-mond reclame veroveren The Spivs langzaamerhand het zalencircuit in met name het noorden en midden van Noord-Holland.
The Spivs duiken in 1981 de studio in en komen met hun eerste single Boys of illusion die in eigen beheer verschijnt en grif van de hand gaat. Het aantal drukbezochte optredens in en buiten de provincie neemt zodanig toe dat de verleiding ontstaat te filosoferen over een profstatus voor de band. Die komt er niet, wel een tweede single in 1982: Shadows and whispers. Weer sterke liedjes die het live uitstekend doen, maar geen landelijke doorbraak opleveren. Toch zwijgt de nationale radio niet geheel. Ondermeer KRO's Rock Tempel laat een optreden van the Spivs horen. Een - zo zal later blijken - laatste poging om landelijk erkend te worden is de mini -LP Yellow and blue die tijdens de lustrumviering van de band verschijnt. Ronald Hollander is dan inmiddels de nieuwe drummer. De plaat bevat enkele aanstekelijke stukken zoals Visions like echoes en Calling en kent een hoogtepunt in het dramatische There's no one for me right now. Dat laatste nummer wordt zo nu en dan gedraaid door Radio 3, al leidt dat niet tot noemenswaardige resultaten. Platenmaatschappijen laten het afweten en the Spivs halverwege de jaren tachtig ook. Van het vijftal van het eerste uur zijn eigenlijk alleen Kouwen en vooral Van der Plas doorgegaan met het maken van popmuziek. Zo verscheen van laatstgenoemde onder de naam The Hurryman in 1996 de veelzijdige cd Collection.
Rob van der Plas (a.k.a. The Hurryman ) zanger, gitarist, omnichordspeler en liedjesschrijver. Leerde gitaar spelen op 10 jarige leeftijd met als enig doel: beroemd worden. debuteerde op zijn 12e als zanger/ 2e gitarist in een hardrockbandje dat speelde op schoolfeestjes en in huiskamers. Geheel onverwacht, maar met enthousiaste goedkeuring van zijn vader, sloot hij zich aan bij een Youth for Christ gospelband (!) Crossbeam, waarmee hij op 14 jarige leeftijd door Nederland tourde. Een internationale Christelijke platenmaatschappij bood de band een contract aan. Rob besloot echter dat hij liever het "slechte pad" op ging, stapte uit de band en begon met een aantal klasgenoten (Hans Kouwen & Dinand Bakker) een komisch gitaar trio waarmee hij de school onveilig maakte. Op diezelfde school ontmoetten zij Henk Slot (piano) en Peter de Wit (Bas) en vormden samen met een oude vriend van Rob, Joost Stolk (drummer) Medicine Jar. Deze band speelde een mix van covers en eigen werk en trad regelmatig op, met redelijk succes, in de omgeving van Alkmaar. In 1977 kwam de grote ommekeer: de Punk en New wave waaiden over uit Engeland. Rob zag nieuwe kansen en besloot samen met Henk Wagenaar, vriend, tekstschrijver met weltschmerz en punkdrummer (hij kon het nog niet, maar moest!) hun droom te verwezenlijken: beroemd worden! Samen met Hans, Henk S. en Peter gingen ze verder als The Spivs. Geïnspireerd door het succes van o.a. de Langedijker band The Rousers speelden ze overal en altijd, voor weinig geld. In The Spivs was Rob vooral zanger en "dirigent". The Spivs speelden 7 jaar lang met veel succes de Noord Hollandse zalen plat, maar kwam, ondanks 2 singles, 1 Lp en de tomeloze inzet van velen, niet verder dan regionale bekendheid. Na het uiteengaan van de band richtten Rob en Hans Kouwen (ex-Spivs gitarist) zich meer op opnames maken. Na vele uren studio en een (mislukte) korte comeback van The Spivs (met Gian Carlo Romita op drums) startten ze in '89 "King's Cross". De band trad regelmatig op, o.a. in de Melkweg in A'dam. Na 4 jaar en enkele wisselingen in de bezetting, hield de band op te bestaan. Hans K. vormde met 2 overgebleven leden een Top-40 band, Rob ging alleen verder… de zanger met zijn gitaar… The Hurryman was geboren…
Een van de eerste optredens: Cafe 's Lands Welvaren in Schermerhorn, februari 1979
Boys of illusion
