Bron: Noordhollands Dagblad -Editie Schagen - September 2007
Wieringermeer -
EMOTIONAL FEEDBACK LETTERLIJK EEN VAN DE GROOTSTE BANDS
Strikt gezien maakte Emotional Feedback de twintig jaar net niet vol, toen ze begin 2006 haar afscheidsconcert gaf, maar dat mag de pret niet drukken. Want de groep met voornamelijk leden uit de Wieringermeer was letterlijk één van de grootste bands uit de omgeving. De formatie bestond gebruikelijk uit veertien of vijftien muzikanten.
Aan de wieg stonden Toine van Oosten, Ronald Reijers, Erik van Dok en Ruud Scholten. Ze begonnen als een naamloos bandje dat op feesten en partijen speelde. Alhoewel, als de jongens in Andijk speelden, werden ze steevast Trio Toine genoemd. Dat ze met z'n vieren waren, was juist de grap. In de Wieringermeer was het simpel: de Wieringermeerband.
De ommekeer kwam toen ze werden gevraagd om te komen spelen tijdens 'Talent van eigen bodem' in de Oude Beurs in Middenmeer. Ronald Reijers weet het zich nog goed te herinneren, het was 21 april 1985. Dit met dank aan een multomap met handgeschreven wapenfeiten. Reijers had een vooruitziende blik en vond het leuk om bepaalde dingen te noteren.
,,Ineens zouden we spelen voor zittend publiek. Dus we moesten wat luxer muziek gaan brengen. Geen 'Foxy Foxtrot, met je elastieken benen'. We vroegen toen Angelique van Oosten om de zang op zich te nemen en gitarist Dirk Petterson om mee te spelen. Op die manier konden we luisterliedjes, zoals 'Desperado', opnemen in het repertoire.''
In oktober van dat jaar werden er vijf blazers aan het geheel toegevoegd: Henk van Setten, René Prikkel, Klaas Dekker, Jeroen Drenth en Peter Prikkel. ,,We speelden tijdens de Wieringermeershow en Roel Zonneveld van de Beurs kondigde ons aan als de Wieringermeer Super Band. Roel verzon ze waar je bij stond.''
De bezetting van de groep stond op veertien, maar door de jaren heen zijn er heel wat wisselingen geweest. Emotional Feedback dankte zijn naam aan een merk geluidsboxen. ,,Van Philips'', zegt Reijers. ,,Het waren boxen met ingebouwde eindversterkers. De eigenlijke naam was Motional Feedback, maar we vonden dat er gevoelsmatig een E'tje voor hoorde.''
De band wist in de omgeving bekendheid op te bouwen door optredens tijdens de Meidenmarkt en het Popweekend.Tijdens het Woodstockfestival, in Middenmeer en in Beverwijk, bracht de groep covers van Sly & the Family Stone. In Hattem speelde ze in het voorprogramma van Fats Domino.
Met Lee Towers heeft Emotional Feedback een bijzondere band weten op te bouwen. Ze speelden enkele malen samen met Towers, waarvan zelfs één gezamenlijk optreden met de koren Join's Meeting en Arrival uit de Wieringermeer. Met dank aan Leo Feikes, van de Detrabar. ,,Lee Towers is een hele gemakkelijke man'', aldus Reijers. ,,Die stond zich gewoon in zijn onderbroek in onze gezamenlijke kleedkamer te verkleden.''
Achtergrondzangeres Wilma van Setten weet zich te herinneren dat het de eerste keer helemaal niet zeker was of ze met Lee Towers zouden spelen. ,,Wij zaten voor en na hem. Hij vulde het middengedeelte. Op de avond zelf hoorde hij ons en toen besloot hij ter plekke om met ons te spelen in plaats van een geluidsband te laten draaien. In de kleedkamer hebben we samen een speellijst opgesteld om veertig minuten te vullen. Hij had toentertijd een hit met Anita Meijer en Angelique van Oosten nam haar partij op zich tijdens 'Run to me'. Ik had overal kippenvel.''
Emotional Feedback besloot uit elkaar te gaan, omdat de animo door de jaren heen wat minder werd. Het afscheid gebeurde in overleg. Het is niet uitgesloten dat er ooit nog wat gebeurt op muzikaal vlak, want op papier bestaat de groep nog. ,,Misschien dat we over vier of vijf jaar wel een reünie houden'', zegt Reijers.