Bron: NHD 21 deceber 2007 ( Leo van Gelderen )
ALS DE KACHEL AANSLOEG, STOPTEN ZE MET REPETEREN
Hoorn - ,,We oefenden in de kas van mijn vader in Blokker. Als de kachel aansloeg, stopten we met repeteren. Zo'n herrie maakte dat ding.'' Cees Dekker, zanger van The Rumbees ('63-'70), glimlacht bij de herinnering.
The Rumbees begon zoals veel bandjes. Op school. Voor Jan Dekker en Cees Dekker, Hans Lieshout, Wally Ooms en Fried Holtkamp betekende dat onder meer de mulo in Hoorn. Hans en Wally kwamen uit Hoorn, de anderen uit Blokker. De eerste naam was The Rumbles. Wat zoiets als rumoer betekent. Maar de eigen verbastering naar Rumbees vonden de jongens beter 'bekken'.
Cees: ,,Dat eerste schoolfeestje gebruikten we oude radio's als versterker en het drumstel moet zo'n beetje uit een oude bloemengieter hebben bestaan. Met als bekken een wieldop waar we spijkers doorheen hadden geslagen. Maar we speelden alsof ons leven er van af hing. We hadden Ton Broers als technicus. Die voorkwam dat de rook uit de radio's kwam. In onze ogen was Ton een soort magiër, die de boel intact hield.''
REPETEREN
Voordat Cees als zanger lid werd van de band, oefende The Rumbees bij zijn vader in de witlofkas aan de Lageweg in Blokker. ,,Ik werkte als jochie van 16 bij mijn vader. Dan hoorde ik de andere jongens repeteren. Ik kon aardig zingen en vroeg een keer of ik mocht meedoen. Dus werd ik de zanger.''
De band begon er echt op te lijken tijdens het 25-jarig bruiloftsfeest van de ouders van technicus Ton. Ze mochten er optreden en waarschijnlijk kreeg de zaal medelijden met de drummer die zich met al die potten en pannen wel erg moest behelpen. Spontaan werd er door de bruiloftsgasten geld bij elkaar gebracht waarmee ze een echt drumstel konden kopen.
,,Dat was natuurlijk fantastisch'', weet Cees zich nog te herinneren. ,,Voor de rest scharrelden we de spullen bij elkaar. Ik zong in een microfoon die je zo'n beetje tegen je huig moest houden om je stem door de speakers te krijgen. Van lieverlee schaften we door te sparen toch betere spullen aan. We traden steeds meer op. En speelden veel covers van Stones en Beatles. Al zeg ik het zelf: we hadden een stevig geluid.''
,,Het leuke was ook dat we een vaste aanhang kregen die ons volgde. Mijn broer Jan was het muzikale brein achter de groep. Live brachten we een goede act. Een beetje in de stijl van de Jets. Die kwamen uit Utrecht. Hadden een hit met 'Pied Piper'. Dat was echt een ruige band. Zo erg was het bij ons niet. Maar we konden wel flink tekeergaan op het toneel.''
De groep trad veel op in jeugdhonken. Daarnaast werd ook gespeeld in onder andere café Vriend in Zuidermeer, het Gouden Hoofd in Blokker en café De Valk in Hoorn. ,,We zijn nooit buiten West-Friesland geweest met de band'', weet Cees zich te herinneren. ,,Ach, we speelden vaak genoeg en het was altijd lekker dichtbij. Ik weet nog wel dat Wally onze drummer in Bovenkarspel met drumstel en al van het toneel lazerde. De bühne bestond uit vier tegen elkaar geschoven delen. En door het drummen schoof dat steeds meer uit elkaar. Totdat wij onze drummer met een enorme klap kwijt waren.''
MUZIEKMEKKA
De beste herinneringen bewaart Cees aan de optredens in De Valk aan de Kaasmarkt, wat nu de Rode Steen is. De Valk stond te boek als het muziekmekka van Hoorn. Hij lacht: ,,Als je daar optrad, betekende je muzikaal iets in de stad. Voor ons was dat natuurlijk geweldig om daar te staan.''
Diensttijd, werk en andere besognes betekenden in 1970 het einde van de band. ,,Niemand overwoog ook maar een moment om in de muziek door te gaan. Dus zijn we gestopt'', mijmert Cees.
The Rumbees leek te verworden tot vage herinneringen. Alleen nog goed voor een aardige anekdote aan de bar. Tot vorig jaar Wally Ooms het tijd vond de troepen weer eens bij elkaar te roepen en de bühne op te stappen. Zonder een minuut van repetitie traden ze op in De Stadskroeg. The Rumbees speelden vijf nummers. ,,Onder andere 'It's all over now' en 'The last time' van de Stones'', weet Cees zich te herinneren. ,,En na zolang niets gedaan te hebben, klonk het best goed.''
Na dat optreden bleek de muziekbacil zich in de band te hebben genesteld. Want morgen staat de groep in Huis Verloren aan het Kerkplein in Hoorn.
Cees: ,,Ik hoop dat iedereen er in kan. Er zijn al heel wat oude kennissen die willen komen. Het wordt één grote reünie. Alleen Fried doet niet mee. Die heeft geen tijd. Had ook geen tijd om te repeteren. Maar we hebben in Ton Mels van de gitaarwinkel aan het Achterom een prima vervanger. We mogen ook zijn spullen gebruiken. Deze keer hebben we wel flink geoefend. We zullen ons publiek zeker niet teleurstellen.''
Reunie zaterdag 22 december, 2007 - Huis Verloren , Hoorn
The Rumbees vormden tussen 1963 en 1970 een bekende muziekgroep, die actief was in met
name de regio West-Friesland. Jan Dekker, Cees Dekker, Wally Ooms, Hans Lieshout, Fried
Holtkamp en ook Tom Broers maakten deel uit van de bezetting. Naast optredens in de regio werd ook op verschillende locaties deelgenomen aan muziekconcoursen, die vaak winnend werden afgesloten.
De bandleden zijn zo rond 1970 gestopt en ging ieder zijns weegs. Jan Dekker heeft sindsdien nog in verschillende muziekgroepen gespeeld en woont tegenwoordig in zuiden des lands. Cees Dekker is altijd actief gebleven en bracht een aantal cd's uit met uiteenlopende muziek. Wally Ooms heeft de drumstokken nog veelvuldig ter hand genomen in de formatie Lijda & the Shakers, tot 1994, toen hij met z'n familie is verhuisd naar Zuid-Frankrijk. Hans Lieshout maakte tot voor kort deel uit van de groep Maandag, waarin ook z'n broer Jos en Ton Mels actief zijn. Fried Holtkamp is nog nimmer actief als bassist in de groep Flexsibel.
De optredens werden groter, de apparatuur beter en naast een bijna vast wekelijks optreden in het Kontaktcentrum in Hoorn-Noord nodigden ook de grotere zalen de band uit. Op die manier speelden de jongens veelal twee keer per week en werd de muziek verder geperfectioneerd. Na enkele jaren werd de bandnaam veranderd in Torrey Canyon, omdat de naam the Rumbees nogal eens verkeerd werd uitgesproken, maar ook die naam in die jaren op ieders lippen lag, omdat het ook een gezonken olietanker betrof die flink in de publiciteit stond.
The Rumbees kwamen eind 2006 na vele tientallen jaren nogmaals bijeen in de Stadskroeg in Hoorn om daar zonder enige vorm van voorbereiding weer een kortstondig optreden te verzorgen. Dat beviel goed en om die reden komen the Rumbees nogmaals samen en gaan op zaterdag 22 december a.s. wederom een optreden verzorgen in Huis Verloren aan het Kerkplein in Hoorn, waarbij iedereen welkom is. Inmiddels zijn her en der wat contacten gelegd met mensen die in hun jeugdjaren tot de kring behoorden rondom de toen nog uiterst jonge muzikanten.
de reunie-formatie