MeloManics is een Noord-Hollandse electro-rockband, die werd opgericht in 1999 in Heerhugowaard. De originele line-up bestond uit Ben Olgers (drums), Jeroen Joosten (toetsen, sampler, sequencer) en Frank Boekel (gitaar). In deze bezetting werden 2 EP's gemaakt: 'A Flight to the D/A-confusion' in 1999 en 'Enter Password' in 2001, waarbij de stijl zich kenmerkte door een zeer dansbare mix van elektronica en rock. De grootste invloed bestond uit elektronische acts als Kraftwerk, Devo, Daft Punk en New Order en rockbands als Red Hot Chili Peppers en Faith No More. Langzamerhand begonnen ze de podia te veroveren met hun energieke liveshow, immer gestoken in stijlvolle kostuums. De eerste tijd met pak en stropdas, later in witte overalls.
In 2002 zette gitarist Frank Boekel een punt achter de band en werd gitarist Guido Schuurman (uit de formatie 'Once') toegvoegd. In deze nieuwe bezetting werd in 2003 de EP 'From The Factory' uitgebracht, die op veel positieve recensies in de pers kon rekenen. Opvallend detail hiervan was een cover van Bob Marley's 'Could You Be Loved', die speciaal gemaakt werd voor een Bob Marley tribute avond. Tijdens een modeshow in Parijs, waar de MeloManics de show ondersteunen met muziek, ontmoeten ze Jeroen Theunissen. Deze modeontwerper biedt aan om nieuwe pakken te onwerpen voor de liveshows en dit worden de kenmerkende rode pakken waar nog steeds in opgetreden wordt.
In 2004 wordt begonnen met de opnames van nieuwe nummers, die een nieuwe richting krijgen. De reeds bestaande invloeden worden uitgebreid met bands als LCD Soundsystem, !!!, Zoot Woman, The Rapture en N.E.R.D. Er komt meer zang aan te pas, de song structuren worden melodischer en de songs worden volwassener. Hoogtepunt dat jaar is een 2e plek tijdens de finale van de Grote prijs van Nederland in de Amsterdamse Melkweg. Op de GPVN verzamel CD verschijnt een remix van 'Fashion', die eerder uitkwam op 'From The Factory'
In juni 2005 komt de Parkpop EP uit, bestaande uit 3 nummers: 'WYSIWL', 'My Style' en de eerder verschenen 'Fashion' remix. Van deze EP worden 1000 exemplaren uitgedeeld tijdens het optreden op het Parkpop festival in Den Haag op 26 juni 2005. De EP wordt razend enthousiast ontvangen door publiek en pers. Eind 2005 worden een aantal optredens afgezegd wegens een ziekenhuis opname van toetsenist Jeroen Joosten.
2006 is vooral het jaar van veel (grote) optredens: Mysteryland, 5 Days Off (Paradiso), Bevrijdingsfestival Amsterdam en Bevrijdingspop Haarlem, Dommelsch Locals Only tour, Het Paard (Den Haag), Nighttown (Rotterdam) en veel kleinere podia door het gehele land verspreid. Verder werd er doorgewerkt aan de langverwachte CD , die medio 2007 moet gaan verschijnen.
Eind 2006 verschijnt de 'WYSIWYL EP, met hierop 3 nieuwe nummers en een remix. De maxisingle verschijnt op wit vinyl op het Amsterdamse Blacklabel van DJ Kid Goesting. Begin 2007 wordt de laatste hand gelegd aan het eerste volledige album, getiteld 'The Grey Light', die verschenen is op 17 mei 2007.
|
|
Volgens onze recensent brengt MeloManics een zeer lekkere mix van dance en pop-rock met veel elektronische invloeden en swingende percussie, waarbij referenties aan Daft Punk, Kraftwerk en Infadels ook voor ze spreken. En dus vroegen we de groep om een bijdrage voor de rubriek Nummer voor Nummer. Gitarist Guido Schuurman en Jeroen Joosten (elektronica) gaven - met instemming van drummer Ben Olgers - de volgende uitleg:
Can’t Stop
Een van de latere nummers die geschreven zijn voor dit album. Met een tekst die gaat over de manier van muziek maken bij MeloManics waarbij dingen soms “zomaar” ontstaan. Eenmaal gestart is die diesel namelijk moeilijk te stoppen; des te mooier om de plaat hiermee te openen. Alle disco- en Lcd Soundsystem-/!!!-invloeden hebben we hier goed in kunnen verwerken. Moroder krijgt zijn eerbetoon met hulp van mijn geliefde Roland Jupiter 6 en op het laatste moment hebben we bedacht om cheerleader yells toe te voegen. Eerst zelf ingezongen in de studio en er vervolgens toch maar echte dames bijgehaald.
Come On
Het meest elektronische nummer van de plaat. Opgefokt, voortrazend! In deze track is heel veel geëxperimenteerd met het arrangement, zo zijn in de mixfase zijn alle drums tot de laatste minuut uit de track verdwenen. In plaats daarvan zijn we gaan spelen met, de elektronische drums, percussie en delay’s over hi hat-patronen.
Pas bij het eindschot komen de live drums bij de elektronische drums, wat echt een explosie teweegbrengt. Nog een stap verder! Ook komt hier nog een keer de zangpartij: “yeah, yeah, come on baby”, terug die gespeeld is met een talkbox op gitaar! Het nummer eindigt met een 606 hiphop beat, waarin je op de achtergrond de kapotte gitaar, drums en synths hoort. That lovely baby came…
WYSIWYL
Dit is het eerste nummer dat we opgenomen hebben. Misschien is het wel het meest afwijkende nummer dat op deze cd staat. Het is een echt to the point 3 minuten popsong. In het opnameproces hebben we verschillende manieren van opname geprobeerd. Bij dit nummer zijn alle partijen apart opgenomen, wat het nummer wellicht iets sterieler maakt dan bijvoorbeeld ‘Can’t Stop’.
Na de eerste mixfase zijn we nog een avond thuis gaan zitten en hebben we allerlei bliepjes en accentjes opgenomen, waarvan er later een groot aantal in het nummer zijn beland. De tekst is trouwens politiek en maatschappij kritisch getint en gaat over de vervlakking en het populisme. Het gaat niet zozeer om wat de politicus zegt maar hoe hard hij het zegt. Argumentatie lijkt niet noodzakelijk, het nietszeggende stemmerstrekkende statement staat voorop. Juist daar zijn de mensen gevoelig voor.
Energize
Dit is een nummer dat we in een sessie hebben opgenomen waarin we alles live speelden. Na een aantal sessies te hebben gedaan, waarbij we drums, gitaar en synthpartijen los van elkaar hebben in gespeeld besloten we een “live” setup in de opnameruimte neer te zetten. Een flinke chaos, want ondanks onze relatief kleine bezetting hebben we een redelijk arsenaal aan apparatuur met bijbehorende kabels en aansluitingen.
We hadden de beschikking over een analoge tapemachine en werkten dus in tegenstelling tot vele andere studio’s met tape. In combinatie met een hele mooie warme analoge tafel kregen we een fantastische sound, maar nadeel is dat je tape terug moet spoelen en dat de hoeveelheid op één tape gering is. Al met al hebben we in de mixfase veel profijt gehad van deze methode van opnemen.
Get You
Een nummer met een tekst die betrekking heeft op de titel. Het is al een vrij oud liedje, dat we voor deze plaat in een fris jasje hebben gestoken. De tekst gaat over iemand die op een uitgaansavond koste wat kost iemand mee naar huis mee wil nemen. Een avond uit is voor velen niet meer een gezellige stapavond met muziek, dansen en wellicht een alcoholische verslaving, maar een soort veredelde vleesmarkt waar gescoord moet worden. Is een mooi nummer voor de dansvloer dus…
My Style
Nog een nummer voor op de dansvloer. Live werkt die nummer altijd heel goed. Het tududututuduu is een echte ‘meezinger’. De structuur van dit nummer is nogal vreemd. Het is eerder een muziekstuk dan een liedje. Het is erg op gevoel gecomponeerd. Hmm misschien moet hier wel zoiets komen, dan even gas terug en dan een drumbreak... (zo dus). Doordat ook hier alle partijen apart zijn opgenomen zijn, is op sommige plaatsen flink gestapeld met gitaarpartijen en synthlijnen. Hier gaat dat precies goed.
In veel andere nummers zijn we uiteindelijk juist flink gaan strippen en gaan kijken wat nu echt essentieel is. De stapeling van lagen geeft echter hier een heel cool effect. Je kunt niet alles horen na één luisterbeurt. Iets wat ik ook erg waardeer in veel andere muziek. Tot slot. Eigenlijk was het de bedoeling om het nummer aan het eind uit te faden. Maar de drumpartij was zo lekker, dat we dit uiteindelijk niet gedaan hebben.
DAF
Een nummer met een hele duidelijke verwijzing naar de Neue Welle-band Deutsch-Amerikanische Freundschaft met hun nummers ‘Der Mussolini’ en ‘The Sheriff’. Dans en vergeet even waar je mee bezig bent, of vergeet even in welk hokje dit nummer geplaatst moet worden of vergeet je verloren liefde. De sfeer die we hebben proberen neer te zetten is er één van een viezige underground club waar iedereen uit zijn dak gaat, alvorens de volgende dag gewoon weer aan de arbeid te beginnen.
Rock ’n Roll
Het langste nummer van de plaat en ingewikkeld om te mixen. De drum- en gitaartracks zijn een mix van twee verschillende sessies (één sessie waarin alles apart is ingespeeld en één waarin alles samen is gespeeld), wat heel goed samen werkt. In de coupletten zijn een groot deel van de live drums weg gelaten, waardoor het een beetje de sfeer van Kraftwerk’s ‘Autobahn’ krijgt. In de refreinen wordt dit echter ingeruild door in-your-face rock n roll, gitaar en drums, groot gemaakt door een hele brede synthpartij (de Kasabian-voorliefde steken we niet onder stoelen of banken).
Op tweederde van het nummer komt er plots een tussenstuk met alleen gitaar en synth. Dit stuk is een stuk improvisatie van de live-sessie. Je hoort heel duidelijk dat het niet strak in het tempo van het nummer gespeeld is, maar dat past juist heel goed in het nummer. Een track die je zeker meer dan eens moet luisteren om alles te horen.
Out of Control
Dit is een soort ode aan de muziek. Chigago house, acid en discopunk hoor je er in terug. Goed uit je dak gaan op muziek doen wij graag en we hebben dat geprobeerd neer te zetten in de laatste track van het album. Bewust een hak-op-tak nummer waarbij de couplet-refrein-couplet-refrein structuur volledig zoek is, maar waarbij de losse stukken samen toch een nummer vormen. Een fijne afsluiter al zeg ik het zelf.
