MonkeyRAM

http://www.myspace.com/monkeyram1

MonkeyRAM is in 2004 ontstaan uit de samenwerking tussen een aantal ex-leden van Aqua Fortis uit de omgeving van Hoorn en Desert-fish uit Den Helder, bands die gedurende het grootste deel van de jaren ’90 in hun thuishavens behoorlijk aan de weg wisten te timmeren.
Deze band brengt hypnotiserende, beukende altrock, waarin de nadruk ligt op het zo energiek mogelijk brengen van hun eigen geschreven nummers. Op het podium staan deze heren dan ook, mede dankzij hun vaardigheid en ervaring, meer dan hun mannetje en hebben ze menig zaal en festival de afgelopen 2 jaar verbaast achtergelaten met hun indrukwekkende en dynamische optredens.Na een aantal maanden hard werken is eind 2006 hun nieuwe EP “Control” verschenen, die op vele lovende reacties van diverse gerespecteerde landelijke media mag rekenen. Op dit goedverzorgde schijfje staan dan ook 5 gevarieerde- en stevige rocknummers, die je bij de strot grijpen en niet meer loslaten. Snoeiharde riffs, beukende drums, pompende baslijnen en dreigende zanglijnen zijn samen met zweet en hard werken dan ook de ingrediënten die MonkeyRAM een unieke band maakt in de huidige rockscène van Nederland.

Line-up:

• Mark de Vries : aang (ex-Desert Fish)
• Ronald Lindenberg : slag/sologitaar (ex-Aqua Fortis) 
• René Kessens : slag/sologitaar
• Chris van der Geest : basgitaar (ex-Aqua Fortis) 
• Richard Lindenberg : drums (ex-Aqua Fortis, ook Maslov, Booster)

Bespreking demo-EP 'Control'op Musicfrom NL ( mei 2007 )

stijl:hardrock
aantal tracks: 5
speelduur: 21:55 minuten
wat: ep
label/eigen beheer: eigen beheer

De vijf heren van het Noord-Hollandse MonkeyRAM noemen zichzelf "spierballenbeukers". Hoewel dit letterlijk betekent dat ze graag op biceps ofwel triceps slaan, laat deze krachtterm verder niets te raden over. Want als spierballen staan voor krachtig, en beuken staat voor stevige metal vol rake klappen dan is de term volledig van toepassing op deze band. Maar vergis u niet, MonkeyRAM brengt op ‘Control’ hardrock die hier en daar doet denken aan een band als Tool. Toch niet de minste.

De leden van MonkeyRAM spelen het spelletje hardrock al een tijdje en dat is zeker terug te horen op deze ep. Opener ‘Freak’ is direct een sterk begin waarin de spanning goed opgebouwd en vastgehouden wordt, en waarmee de toon van de gehele plaat gezet is. Het kwintet vergeet geen moment waar het mee bezig is. De vijf nummers zijn in een stijlvaste mix neergezet vol metalen gitaarrifs, spannende rustmomenten, een geloofwaardige zang en voldoende momenten waarop je, al dan niet bewust, vanzelf met je hoofd begint te knikken, zwaaien of bangen.

Dat MonkeyRAM bij de productie van ‘Control’ de tijd heeft genomen is een zegen, want de geluidskwaliteit van de ep is hoog en nummers klinken stuk voor stuk volwassen. Al lijkt de titel van de instrumentale afsluiter weer op ouderwetse pubergein: ‘Voices’. Voor iedere liefhebber van metal met Tool-saus is deze ep, die al in de herfst van 2006 werd opgenomen, een aangenaam stukje beukwerk dat zeker beluisterd moet worden. Geen Tool-liefhebber? Dan is het nog steeds een fijne metalplaat.

MonkeyRAM - Control   ( recensie www.zwaremetalen.nl )
Eigen Beheer - 2006

MonkeyRAM is een band uit het Noordhollandse. Na een, eveneens in eigen beheer opgenomen en uitgegeven, demo, komt de band nu met een EP, genaamd Control. Niet alleen waren opnames en productie in eigen beheer, er wordt eigen werk gespeeld en zelfs het artwork van de EP werd zelf gefabriceerd. Hulde, alleen al daarvoor! Als dan nu uit al die moeite ook nog eens een boeiende cd is geboren, die het beluisteren zeker waard is, dan denk ik dat we de heren van MonkeyRAM mogen feliciteren

De muziek is boeiend, intrigerend en beukend. Als je dan een invloed zou moeten noemen, schiet Tool het eerst in gedachten. Muziek met enige diepgang, die er toch flink inramt. Spierballenbeukers noemen ze zichzelf in het bijgaande promomateriaal. Ik vind dat ze zichzelf daarmee tekort doen. Een beetje wezenloos met de krachten omspringen, dat is het zeker niet. Ook de productie is dik in orde. Natuurlijk worden daarin keuzes gemaakt en persoonlijk had ik de zang iets minder voor de muziek gezet en wat meer onderdeel laten uitmaken van de muziek. Dat had de mysterieuze kracht van het stemgeluid mogelijk nog wat versterkt. Maar zoals ik al zei, dat is een kwestie van persoonlijke smaak en keuze.

Een meer dan verdienstelijk plaatwerkje van MonkeyRam, dat een groot publiek verdient en hopenlijk de deuren opent naar de mogelijkheden voor het maken van een full length cd. Dat zou prettig zijn, want dit smaakt naar meer. Leuke plaat mannen! Voor wie het met me eens is, de cd is te koop voor 7,50 euro. Meer info op de website van de band.

Tracklist cd:

RECENSIE 2005 DOOR PODIUMBEHEER

Het Noord-Hollandse MonkeyRAM maakt naar eigen zeggen ‘spierballenrock’, en die omschrijving dekt de lading volkomen. Kortom: ROCK!!!

Opener Bleed begint met een dreigend, Tool-achtig intro. Hierna gaat de band vol gas los met heftige gitaarriffs en stuwend bass- en drumwerk. Zanger Mark bewijst hier direct over een heerlijk heftige rockstem te beschikken, die naadloos op de muziek aansluit. Lekker! Maar als na een minuut of twee/drie een blik tempowisselingen wordt opengetrokken ben ik helaas wel de draad een beetje kwijt. De band had er misschien beter aan gedaan om halverwege de song terug te vallen op het intro thema. De luisteraar had hier namelijk best even een punt van herkenning kunnen gebruiken. Maar goed, op naar het tweede nummer.

Gutterflower heeft een redelijk pakkend refrein, en is compacter dan het eerste nummer. De zang is tijdens de refreinen trouwens voorzien van een mooie bijpassende galm. Dit geeft de zang net even dat beetje extra kleur, hier zou de band best vaker mee mogen experimenteren.

Afsluiter Shut Up! is vervolgens weer volle kracht vooruit. De band roept hier herinneringen op aan de begindagen van Metallica. Het is bijna onmogelijk om tijdens dit nummer stil te zitten. Staccato gitaarriffs worden hier afgewisseld met mooie dubbele gitaarlijnen, zonder te vervallen in al te veel moeilijkdoenerij. Shut Up! is daardoor misschien wel het beste nummer van deze demo.

MonkeyRAM schrijft in haar bio dat ze de aandacht van het publiek vanaf de allereerste mokerslag naar zich toe weet te trekken. Op zich is de band daarin geslaagd. De kunst is echter om die aandacht ook vast te kunnen houden, en daarin slaagt de band nog maar ten dele. De band zou er goed aan doen haar songs een duidelijkere structuur mee te geven. Verder moet MonkeyRAM proberen om niet te verzanden in teveel tempowisselingen binnen één nummer. Maar als we meerekenen dat de band pas in 2004 is opgericht, en deze demo in een dag is opgenomen en gemixt, is dit toch wel een mooi visitekaartje.