http://www.muziekencyclopedie.nl/action/entry/Colleen
Artikel uit OOR ( September 2009 )
| Biografie Colleen |
| 1999 Tot zeven jaar geleden was het nog helemaal niet in de Hoornse Colleen opgekomen om van haar hobby haar carrière te maken. Ze ging “gewoon even” een liedje opnemen in de Beaufort studio’s. Han Swagerman ziet meteen het potentieel van de eigenzinnige Colleen. Nog geen twee weken later tekent de dan 22-jarige singer/songwriter een platencontract bij het Alkmaarse label “AG Music”.
Alhoewel Colleen vanaf haar 9e piano speelt en nóg eerder weet dat ze iets met zang wil doen, heeft ze aan het begin van haar muzikale avontuur nog geen bandervaring of liedje geschreven. Na het schrijven van “Haunted”, krijgt ze de smaak echter te pakken. Er volgen meer nummers waarvan er een aantal op het album zal verschijnen. Ook wordt er hard gewerkt aan de voorgenomen tour langs een aantal radioprogramma’s, waaronder Cappuccino en Avro’s Weekend Café. Hiervoor wordt door de platenmaatschappij tijdelijk een 6-koppige band samengesteld.
2001 Twee jaar is er gewerkt aan het debuutalbum “Chameleon”, geproduceerd door Tate Younger en Han Swagerman. Een cd die deels uit eigen nummers en deels uit nummers van de Amerikaanse songwriter Frank Carillo (Bad Company/Anouk) bestaat.
Paul Orofino van de Millbrook Sound Studio’s (New York) is enthousiast over de opnamen en mixt het album, waarna het in maart 2001 gereleased wordt. Het album wordt gekenmerkt door de verschillende muzikale stromingen en invloeden, jazz/blues/pop/rock, en Colleens melodische/melancholische stem.
De recensenten zijn eenduidig in hun oordeel dat de beste nummers van het album door de zangeres zelf geschreven zijn. Mede door een aantal lovende recensies in onder andere Oor en LiveXS weet Colleen ook langzamerhand het publiek voor zich te winnen.
De sprookjesachtige luisterpop vindt liefhebbers van alle leeftijden. Zij is soms subtiel en ingetogen, dan weer opzwepend. Met óf zonder voltallige band en zichzelf begeleidend op de piano laat ze de luisteraar toe in haar belevingwereld. Met liedjes over alledaagse zaken als een spin in de badkamer of meer persoonlijke gevoelens als de angst volwassen te worden of verliefdheid. De dingen die haar aangrijpen en raken; Colleen verwerkt het in haar songs.
2003 Na de promotie van het album en alle media-aandacht en de daaropvolgende periode van bezinning ontmoet Colleen een aantal bevlogen muzikanten. Het is een bewogen jaar met optredens door het gehele land, waaronder de krenten in de pap “Eurosonic” en “Oerol.
2004 In 2004 besluit Colleen zich te gaan concentreren op het schrijven van nieuw materiaal. Ze gaat “back to basic”, naar het oorspronkelijk ingetogen karakter van haar liedjes. In een sobere opstelling waarin zij solo of slechts begeleid door viool de bühne bestijgt, komt de nadruk te liggen op warmte en eenvoud.
2006/2007 Anno 2007 laat Colleen met het nieuwe repertoire horen dat ze steeds meer een eigen geluid ontwikkelt. Een geluid dat vertaald wordt naar haar tweede studioalbum “Postcards from Atlantis” dat in september van dit jaar zal verschijnen. Een cd die louter uit eigen nummers zal bestaan. Hiervoor wordt onder meer samengewerkt met drummer/percussionist Gerrie Spaansen (Julliet’s Ghost) die tevens een deel van de arrangementen op zich neemt, en Bas Flier, die als gitarist in de vaste begeleidingsband van Kirsten te horen was.
De rode draad van het album komt voort uit haar innerlijke belevingswereld. Net zo ongrijpbaar en magisch als Atlantis, diep weggezonken onder het schijnbaar kalme water dat haar beschermt. Met dertien nieuwe liedjes en heel veel enthousiasme zal Colleen ook nu diverse zalen in Nederland aandoen. |
