Shoot high Aim low
"And I feel that time's a wasted go"
Het is de eerste regel van 'Plush' van de Stone Temple Pilots, het eerste hoorbare resultaat als drummer Sjaak Bijman, bassist Marco Vlaar en gitarist/zanger André Dekker in een garage ergens in Wognum een band zijn begonnen. In de slipstream van de grunge ligt het repertoire van Shoot high Aim low goed in de markt. In de eerste drie, vier jaar van het bestaan gaat Shoot high Aim low door het leven als coverband en doet daarmee goede zaken bij talantenjachten, op feesten en in cafe's en jongerencentra.
Thuisbasis van Shoot high Aim low is JC Everland in Wognum waar de band in '99 ook eigen werk gaat spelen. In dat jaar wordt gitarist Merlijn Welkamp bij de band ingelijfd. In de bandcompetitie Noordhollands Glorie wint SHAL studiotijd en neemt zomer 2000 de eerste ongetitelde demo op. Ook de volgende demo wordt opgenomen in gewonnen studiotijd. Marco heeft de band dan inmiddels verlaten, zijn plek is ingenomen door Jeroen Besseling. 'Shalplatte' heet deze tweede demo en wordt goed ontvangen door o.a. LiveXS en genereert de nodige optredens, onder andere op Zomerpop en het groots opgezette Westfries Popfestival 2002.
Met het vervangen van drummer Sjaak door Edwin Besseling, die tevens songs componeert, neemt het geluid van Shoot high Aim low opnieuw een andere wending. 2003 is een jaar met weinig optredens waarin SHAL zich toelegt op het schrijven van veel nieuw materiaal. Met producer Martijn Jurjus, die ook Shalplatte opnam, trekt de band zich voorjaar '04 enkele weekends terug op het Groningse platteland om de nieuwe plaat '30 min. fire resistant' op te nemen. En met succes, want LiveXS roept Shoot high Aim low uit tot 'Local Hero' wat een optreden in Paradiso oplevert. Parkpop wordt op een haar na gemist; in de internet poll die moet uitmaken welke Local Heroes op Parkpop mogen spelen heeft SHAL een veilige marge op de concurrentie, maar wordt om raadselachtige redenen op het laatste moment gewipt. Maar SHAL herpakt zichzelf met het schrijven van nieuw materiaal. Ontwikkelingen in de privésfeer maken de teksten donkerder en de muziek harder, maar melodie en pakkende songstructuren worden in ere gehouden.
De bandscene in Noord-Holland wordt halverwege de jaren '00 bedreigd door sluiting van diverse podia en teruglopende bezoekersaantallen. Buiten Amsterdam is er voor bands nauwelijks nog gelegenheid om live te spelen en ook Shoot high Aim low heeft hieronder te lijden. De hoop wordt gevestigd op het uitbrengen van een nieuwe plaat om nieuwe deuren te gaan openen, maar zover komt het niet meer. Jeroen besluit de band eind 2006 te verlaten en zich meer te gaan toeleggen op het schrijven van arrangementen voor zijn a-cappela zanggroep. De achtergebleven drie André, Ed en Merlijn besluiten vervolgens om Shoot high Aim low op te heffen.
De songs die sinds '30 min.' zijn geschreven vragen er echter om vastgelegd te worden. Met Lars Brouwer achter de knoppen wordt een 9-tal songs opgenomen in JC Everland. Opname en produktie duren ruim een jaar, maar in mei 2008 komt tenslotte de laatste CD uit, simpelweg "Shoot high Aim low" getiteld.
Eigenzinnig is een woord dat in bijna elke bandbiografie wordt gebruikt. Shoot high Aim low was één van die weinige bands die deze claim met hun muziek waar kon maken. Nauwelijks beïnvloed door welke trend dan ook was SHAL nooit 'The Next Big Thing' maar wist een herkenbare eigen sound te ontwikkelen, die waardering oogstte van podium- en festivalprogrammeurs, radiomakers, kenners en liefhebbers. En van een handvol trouwe fans.