Fons Vreeker (Dallics, Dump etc.): Na meer dan
40 jaar muziek is de lol er nog lang niet af
,,Muziek maken vind ik nog steeds leuk. Vooral als je het goed kan vinden met de mensen om je heen.’’ Na meer dan veertig jaar in de muziek is de lol er voor Alkmaarder Fons Vreeker (58 jaar) er nog lang niet af. ,,Bovendien heb ik ook nog steeds leuk contact met iedereen waarmee in die jaren heb gespeeld. Dat is voor mij heel waardevol. Maar ik ben dan ook nooit met ruzie uit een band gestapt.’’
Fons was jarenlang toetsenist/ zanger van Alkmaarse groepen als The Dallics, Dallic Control, Dump en –nog steeds – The Sting. Het begon allemaal op z’n 16e met z’n eerste bandje The Sweets (de Engelse groep The Sweet bestond toen nog niet).
,,Het was een puur Alkmaars bandje met een Stones/Outsiders repertoire. In de twee en een half jaar dat we bestonden, hebben we best veel opgetreden. Vooral in clubhuizen, scholen, bij voetbalverenigingen en jeugdverenigingen.’’
Aan de toptijd van het beginnende bandje kwam een eind, toen enkele groepsleden vertrokken. Zanger Jos Peperkamp stapte over naar The Seahawks, ook een Alkmaarse groep. Hij werd in latere jaren vooral bekend als goud- en zilversmid. Gitarist Willem Kuilboer dook onder meer op in Memphis en speelt nu samen met Fons in Nobody’s Home.
Fons ging naarThe Dallics. Die bestonden al een paar jaar en konden heel goed een toetsenist gebruiken. ,,Want die hadden ze nog niet’’, zegt de Alkmaarder, die met deze groep zijn speelterrein naar heel Nederland zag uitgroeien. En er werd een eerste singletje opgenomen, in de studio van Frans Peters aan de Alkmaarse Breedstraat. Met het nummer ‘Nobody loves me the way you do’ haalden The Dallics de tipparade, maar daar bleef het bij, er zat zelfs geen tv-optreden in. ,,Spelen is toch veel leuker dan een plaatje opnemen’’, vindt Fons.
In 1971 werd de naam van de groep veranderd in Dallic Control, ze vonden The Dallics te oubollig klinken. ,,We traden niet alleen in Nederland op, maar ook in Duitsland, waar twee singles van ons werden uitgebracht, maar ook die leverden geen goud op.’’
GEEN BEROEPS
Beroepsmuzikant is Fons Vreeker nooit geworden? ,,Nee, ik heb er nooit voor gekozen beroeps te worden. We hadden allemaal een goede baan. Ik was administrateur en dat ben ik altijd gebleven. Tegenwoordig heb ik mijn eigen kantoor en doe ik de administratie voor alle jongens uit die tijd. Ik zie ze nog steeds, de meesten zitten, net als ik, nog op een of andere manier in de muziek.’’
Veranderingen in de bezetting van de groep leverde in 1974 weer een nieuwe naam op: het werd Dump. Met hun singles ‘Will you still love me tomorrow’ en ‘Annabelle’ haalde Dump wèl de televisie, met onder meer optredens bij Sjef van Oekel en bij de Tros.
,,Dump ging als een speer en dat was wel eens lastig met partner en werk te combineren. We hebben in drie jaar tijd ook nog vier tournee’s door Polen gemaakt. Iemand had ons in Nederland op tv gezien en haalde ons naar Polen. Dat was keihard werken, maar wel geweldig leuk. We traden daar twee keer per dag op, ’s middags om 5 uur en ’s avonds om 8 uur. Altijd samen met Break Out, in die tijd de populairste Poolse groep.’’
,,We speelden in zalen van 1500 tot 24000 man en we hebben het hele land gezien. Dump maakte pure rock, en met zanger Ben Schouten hadden we een leuke show in huis, vaak ook met heel aparte kleding. Muziek en show van Break Out en Dump sloten goed bij elkaar aan.’’
Maar de tournee’s door Polen en de vele optredens waren niet meer te combineren met een gezin en werk. Dat was de belangrijkste oorzaak van het uiteenvallen van Dump. Fons stapte er in 1977 zelf als eerste uit en koos een tijdje voor gezin en werk. Toch bleef de muziek trekken en zo kwam hij in 1980 in LAVA terecht.
LAVA
,,Die groep kwam oorspronkelijk uit Lutjebroek, daar repeteerden we ook. Het was echt een Top 40-band, die vrijwel elk weekend één of twee optredens had.’’
Zangeres was Mary Brieffies (inderdaad, de zus van Dolly Dot Ria), die eerder in Mary & Musimakers en Vocation speelde. Bovendien kwam Fons in LAVA gitarist Willem Kuilboer weer tegen. ,,LAVA was een vennootschap onder firma (VOF), die hebben we in 1987 ontbonden, maar toen was ik er al twee jaar uit.’’
Opnieuw koos Fons weer voor een paar jaar muzikaal freewheelen, maar in 1988 was hij één van de oprichters van Noboby’s Home, aanvankelijk een bluesrockgroep, die in 2000 met de komst van zangeres Lisette Schoenmaker overschakelde op een – hoe toepasselijk! - Top 2000-repertoire. ,,Nobody’s Home bestaat nog steeds. We spelen gemiddeld één keer in de veertien dagen. Zalen, bruiloften, kermissen: met ons repertoire kun je overal terecht.’’
,,Ondertussen werd ik in 1990 ook nog door The Sting gevraagd. Een Alkmaarse groep, die een toetsenman nodig had. Dat bracht me in het jaren ’60-circuit, met veel nummers van Beach Boys, Stones, Beatles, Elvis en meer van dat werk. We hebben een zesmans bezetting, die in april 2007 een belangrijke wijziging onderging. Voor het eerst in het 25-jarig bestaan kwam er een zangeres, Jeanette van der Wouden, bij de groep.’’
,,We hebben de afgelopen jaren twee cd’s gemaakt, eentje live en eentje in de studio. Erg vaak treden we niet op, misschien zo’n twintig keer per jaar, maar dan is het ook echt feest. Zoals tijdens een speciaal concert in het Alkmaarse theater De Vest, of in de zomer op het Waagplein in Alkmaar. Ook dit jaar gaat dat weer gebeuren.’’
En dan wordt het wéér feest. Zoals eerder gezegd: voor Fons Vreeker is na ruim 40 jaar muziek de lol er nog lang niet af.
PETER SMIT, maart 2008
